- κατήκοος
- κατήκοος, -ον (Α)1. αυτός που ακούει με προσοχή, ακροατής («τῶν εἴ τίς ἐστιν... κατήκοος» — εάν κάποιος έχει ακούσει νέα γι' αυτά, Σοφ.)2. αυτός που παρακολουθεί μαθήματα («κατήκοος λόγων» — αυτός που σπουδάζει φιλοσοφία, Πλάτ.)3. αυτός που κρυφακούει, ωτακουστής, κατάσκοπος («κατάσκοποί τε καὶ κατήκοοι ἦσαν», Ηρόδ.)4. υποτελής, υπήκοος, υποταγμένος σε κάποιον («Μήδων κατήκοοι», Ηρόδ.)5. αυτός που παρέχει ακρόαση, που εισακούει κάτι.[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + -ήκοος (< ἀκούω), πρβλ. επ-ήκοος, υπ-ήκοος. Το -η- λόγω «εκτάσεως εν συνθέσει»].
Dictionary of Greek. 2013.